Bespolezno bylo pytatsia otorvat merzkuiu tvar ot gorla Rukami ona byla sozdana mentalno i ne nanosila fizicheskih povrezhdenij, Nesmotria na muchitelnye oshchushcheniia, rasprostranivshiesia po vsemu telu. Drugih Poblizosti ot Goroda prosto ne voditsia, drugie tvari predpochitaiut zhit ot Liudej kak mozhno dalshe. K Bolshomu ih sozhaleniiu, mne prishlos otkazat, vziav s nih slovo, chto oni ne Budut vmeshivatsia v moi dela na etoj planete dazhe po prikazu shefira. Rivery. Mozhet, ia igraiu s toboj? V takom sluchae igraesh bezdarno. Po dogovoru s dal-roktami, s etimi Svetom prokliatymi Vestnikami tmy, v Dannuiu dekadu polnaia vlast nad Altarem Zveria vsecelo prinadlezhala im. Sila. Ne smej etogo delat, zasfernik! Nizkij protestuiushchij bas Verhovnogo Maga Kordosa vskolyhnul sheveliashchijsia sumrak, okruzhavshij nas v etom kolodce. Boli ne Bylo. Ia vypriamilsia. Moia zhizn mogla byt oborvana Nkotom v odin mig. Kakaia-to tvar, to li krylatyj zver, to li ptica. Sam Ia predlozhit ne reshilsia, chtoby ne usugubliat problemu. Na golove chernoe kak smol soro. Ia Oshelomleno pokachal golovoj. Ia S uzhasom oshchutil, kak grani metalloplastika krushat i rvut moiu plot, lomaiut Kosti. Povernuvshis, ia pytlivo zaglianul ej v glaza. Chto etot merzavec s nej sdelal? Ladno. Driahlyj vid ostalnyh Mashin na stoianke doveriia po-prezhnemu ne vyzyval prorzhavevshie naskvoz Borta, sgnivshie sidenia. Bol vernula samoobladanie. Sevren ochen nadeialsia, chto do stolknoveniia s dal-roktami delo ne dojdet. Vse eti nehitrye emocii emu eshche predstoialo Nauchitsia skryvat na sleduiushchej stupeni obucheniia v Dome. V pervyj moment ia sovershenno Rasterialas. Emu ne udastsia ostanovit Iniciaciiu. Taj . Unichtozhit. Slishkom mnogo bespokojstva. Podobnaia prosba kazalas ej postydnoj slabostiu, dostojnoj lish Prezreniia. Da, imenno voshishchenie. Ochertaniia tronnogo zala byli emu privychny, kak Privychno mozhet byt mesto, v kotoroe zagliadyvaesh vremia ot vremeni na protiazhenii Ochen dolgoj zhizni. Do Specialno obostrennogo sluha otchetlivo donessia izumlennyj bas Verhovnogo maga Kordosa: Ty?! Vot uzh ne dumal, chto vstrechu zdes samogo Namestnika Haaskana! Tak, Znachit, vot kto za vsem etim stoit! Tvoia ohota zakonchilas, Altares, holodno i vlastno otvetil Gilsveri. Slavno on pometil Togo hvostogolovogo haaskina. Voda pod nastilom vdrug vzburlila, udarila snizu v shcheli, vsparyvaia i lomaia Tverdyj kamenit, vzdulas gromadnym beshenym valom, navisnuv nad kraem pristani. Ia ne popytalsia uklonitsia. Bud ia V luchshej forme, ia by prepodal horoshij urok dazhe takomu monstru. O nebo, glavnoe, chtoby etot paren Vovremia ostanovilsia i ne razmazal menia po stene vmeste so stulom.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario